بلوک هبلکس (AAC) از انواع پرکاربرد بلوک ساختمانی بوده که به دلیل ساختار مقاوم و سبکی که دارد به صورت گسترده در دیوارچینی بخش های مختلف سازه مورد استفاده قرار می گیرد این بلوک ها به دلیل ساختار متخلخلی که دارند وزن آنها در مقایسه با دیگر بلوک ها پایین بوده و همین موضوع نیز باعث کاهش بار مرده سازه و در نتیجه افزایش مقاومت آن در برابر زلزله می شود. این بلوک ها در دستگاه های خاصی با عنوان دستگاه اتوکلاو و تحت دما و فشار بالا تولید می شوند و به همین دلیل از کیفیت ساخت و طول عمر بالایی برخوردار هستند. از دیگر خواص بلوک هبلکس (AAC) می توان به خاصیت عایق حرارتی و رطوبتی این بلوک ها اشاره کرد و اینکه از ساختارقابل بازیافتی برخوردار هستند.
تاریخچه راه اندازی اولین خط تولید بلوک هبلکس (AAC) در جهان
در رابطه با تاریخچه راه اندازی اولین خط تولید بلوک هبلکس در جهان می توان گفت که این نوع بلوک برای نخستین بار توسط آرشیتکت سوئدی با نام دکتر اکسل اریکسون در سال ۱۹۲۴ میلادی ابداع شد که برای ساخت آن از بتنی با عنوان بتن هوادار اتوکلاو شده استفاده می شد. البته زمینه پیدایش این نوع بتن به ۴ سال قبل از این تاریخ و به سال ۱۹۲۰ میلادی برمی گردد، زمانی که مردم سوئد به دلیل از بین رفتن جنگل ها و کمبود چوب به دنبال مصالح جایگزین برای ساخت و ساز بودند.
در نهایت در دهه ۷۰ میلادی یک پیمانکار ساختمانی با نام جوزف هبل در آلمان غربی سیستم تولید این بلوک ها را به حالت مکانیزه درآورد تا مراحل اندازه گیری، اختلاط، قالب گیری و برش آنها به صورت مکانیزه و طی فرایند مشخصی صورت گیرد. در نهایت بخشی با عنوان آرماتور به این بلوک ها اضافه شد که باعث افزایش مقاومت آن در برابر فشار و بارهای وارده می شد. سرانجام در سال ۱۹۹۵ میلادی با پیشرفت تکنولوژی و استقبال بالای مردم از بلوک هبلکس (AAC)، ۵۱ کارخانه در سراسر جهان در زمینه تولید و عرضه این بلوک ها شروع به کار کرده اند که این تعداد سه سال بعد و در سال ۱۹۹۸ میلادی به ۱۵۰ کارخانه و واحد تولیدی افزایش یافتند.
لحظات تاریخی در سیر تکاملی بتن هوادار اتوکلاو شده
در این بخش قصد داریم به صورت مختصر به سیر تکامل بلوک هبلکس (AAC) در قرن بیستم میلادی از آغاز تا به کنون بپردازیم که این مصالح در این دوره تاریخی دست خوش چه تغییراتی شده اند. همان طور که اشاره کردیم این بلوک ها برای اولین بار در سال ۱۹۲۴ میلادی توسط اکسل اریکسون سوئدی طراحی شدند و در سال ۱۹۲۹ نیز تولید صنعتی این بلوک ها در مقیاس بزرگ توسط شخصی با نام کارلن در مرکزی با عنوان ایکسهولد استنهوگری انجام شد. سپس در سال ۱۹۳۳ یک طرح اختلاط پایه سیمانی جایگزین طرح AAC شد که در اجزای آن از آرماتور استفاده می شد و چند سال بعد و در سال ۱۹۳۷ با عنوان Siporex شناخته شد. البته در این فاصله زمانی (۱۹۳۵ الی ۱۹۳۶) شرکتی با عنوان YTONG بتن هوادهی اتوکلاودار شده ای را طراحی کرد که از دانسیته ۵۰۰ کیلوگرم بر متر مربع برخوردار بود.
این بتن در کنار دانسیته پایین از خاصیت عایقی بالایی برخوردار بود. در سال ۱۹۴۳ نیز یک طرح اختلاط جدید بر پایه AAC در آلمان معرفی و اجرا شد و در ادامه این پروسه و در سال ۱۹۴۵ در طراحی این بتن ها از آرماتور فلزی نیز استفاده گردید. ۱۰ سال بعد از این ماجرا و در سال ۱۹۵۵ یک کمپانی انگلیسی به طراحی و ساخت بلوک هبلکس (AAC) روی آورد که در طراحی آن از خاکستر حاصل از سوختن کک که سرشار از سیلیس بود به جای ماسه استفاده می کرد. در سال ۱۹۶۰ دقت ابعادی این بلوک ها رفت و در اجرای آنها از چسب های مخصوص بلوک با ضخامت ۳ میلیمتر استفاده می شد. در سال ۱۹۷۰ از کام و زبانه در ساختار این بلوک ها استفاده گردید و در سال ۱۹۹۲ از تکنولوژی BCE در طراحی و ساخت این مصالح استفاده شد.
سابقه دیرینه بلوک هبلکس (AAC) در ایران، گامی بزرگ جهت تحول آینده
سابقه تولید اولین بلوک سبک و هبلکس در ایران به سال ۱۳۵۲ شمسی برمی گردد؛ هر چند که راه اندازی خط تولید این بلوک ها برای اولین بار در سال ۱۳۶۵ شمسی و در شرکتی با عنوان سیپورکس (Siporex) صورت گرفت. این بلوک ها در کارخانه ای با همین عنوان طراحی و تولید می شدند که شامل سالنی با مساحت ۲۰ هزار متر مربع بود. در این کارخانه از ماشین آلات مخصوصی که ساخت آلمان و سوئد بودند در ساخت این مدل بلوک ها استفاده می شد. در نهایت و در سال ۱۳۶۷ این بلوک ها با عنوان بلوک هبلکس (Heblex) وارد عرصه ساخت و ساز شده اند و تا به کنون نیز با همین عنوان در بین مردم شناخته می شوند.
بلوک هبلکس (AAC) با طول عمر طولانی در مقایسه با سایر بلوک های دیوارچینی
از آن جایی که بلوک های هبلکس ساختار متخلخل و سبکی دارند ممکن است این مسئله در ذهن مخاطبان شکل گیرد که این بلوک ها از دوام و طول عمر بالایی برخوردار نباشند. در بررسی ویژگی ها و مزایای بلوک های هبلکس می توان گفت که این مصالح از مقاومت بالایی در برابر دما و حرارت برخوردار هستند. همچنین ساختار منسجم این بلوک ها و وزن سبک آنها سبب شده که از مقاومت بالایی در برابر زلزله برخوردار باشند. از طرف دیگر این مصالح در برابر نفوذ رطوبت، یخ زدگی و آتش سوزی بسیار مقاوم هستند. با این تفاسیر می توان گفت که بلوک هبلکس (AAC) از مقاومت بالایی برخوردار بوده و می تواند از دوام و طول عمر بالایی در سازه برخوردار باشد.
خرید بلوک هبلکس (AAC)/ پس اندازی در رکود صنعت ساختمان سازی
امروزه از بلوک های هبلکس به دلیل مزایای بسیاری که دارند در طراحی بخش های مختلف سازه استفاده می شود. اجرای بلوک های هبلکس به دلیل وزن پایینی که دارند آسان بوده و همین موضوع نیز باعث افزایش سرعت ساخت و ساز و صرفه جویی در هزینه های اجرایی می شود. از طرف دیگر هزینه حمل و نقل این بلوک ها به دلیل ساختار سبکی که دارند پایین بوده و همین امر نیز باعث کاهش هزینه های اجرایی آنها می شود. علاوه بر آن ساختار عایق بلوک هبلکس (AAC) مانع از هدر رفتن منابع انرژی در ساختمان شده و این قابلیت باعث صرفه جویی در هزینه های جاری ساختمان در بلندمدت می شود. پس با این توضیحات می توان گفت که خرید بلوک هبلکس در مقایسه با دیگر بلوک ها دارای ارزش اقتصادی بیشتری است.
8 مزیت و پیامد اقتصادی استفاده از بلوک هبلکس (AAC) برای ساختمان سازها!
بلوک های هبلکس به دلیل نوع طراحی و ساختاری که دارند از مزایای بسیاری برخوردار هستند. از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- ساختار متخلخل و سبک این بلوک ها باعث می شود حمل آسان و اجرای ساده ای داشته باشند.
- استفاده از این بلوک ها در طراحی ساختمان باعث افزایش سرعت اجرایی و صرفه جویی در زمان تحویل پروژه می شود.
- امکان طراحی این بلوک ها به صورت سفارشی نیز وجود دارد و استفاده از آنها به دلیل اجرای ساده و آسانی که دارند باعث صرفه جویی در هزینه های مربوط به دستمزد کارگران می شود.
- در کار با بلوک هبلکس (AAC) نیازی به استفاده از مصالح با حجم بالا نیست و همین موضوع نیز باعث صرفه جویی در هزینه ها می شود.
- این بلوک ها مقاومت بالایی در برابر حرارت دارند و می توان از آنها در شرایط محیطی مختلف استفاده کرد.
- ساختار مقاوم این بلوک ها باعث شده که از مقاومت بالایی در برابر آتش سوزی و یخ زدگی برخوردار باشند.
- بلوک هبلکس (AAC) از قابلیت سوراخ کاری و میخ زنی برخوردار بوده و می توان از آن به عنوان یک عایق حرارتی و صوتی استفاده کرد.
- امکان بازیافت قطعات شکسته این بلوک ها وجود دارد و جزو مصالح سازگار با محیط زیست به شمار می روند.
آیا بلوک هبلکس (AAC) دارای معایبی هم هست؟
بلوک هبلکس در کنار مزایای بسیاری که دارد از یک سری معایب نیز برخوردار بوده که از جمله آنها می توان به مقاومت پایین این بلوک ها در برابر فشار اشاره کرد. به عبارت دیگر این بلوک ها قادر به تحمل فشارهای جانبی بالا نیستند و ممکن است تحت تأثیر این فشارها دچار آسیب شوند. از دیگر معایب این بلوک ها می توان به جذب رطوبت بالای آنها اشاره کرد که باعث می شود در هنگام اجرا نیاز به خیس شدن داشته باشند و همین مسئله نیز باعث ترک خوردگی لایه های گچی اجرا شده بر روی آنها می شود. البته برای پیشگیری از این مسئله می توان از نصب توری فلزی بر روی دیوار هبلکس استفاده کرد. غیرقابل نفوذ نبودن این بلوک هبلکس (AAC)، عدم اتصال مناسب به سازه به دلیل انعطاف پذیری پایین، پروسه ساخت طولانی و هزینه تولید بالا از دیگر معایب این بلوک هاست.
مراحل تولید و ساخت بلوک هبلکس (AAC)؛ از ابتدا تا انتها
تولید و ساخت بلوک هبلکس نیازمند پیمودن یک سری مراحل بوده که در این بخش به صورت گام به گام به معرفی آنها خواهیم پرداخت.
- مرحله اول: تولید این بلوک ها به ساخت دوغاب اختصاص داده می شود که برای این کار از ترکیب آب و سیلیس با یک نسبت مشخص استفاده می گردد تا ماده نهایی حالت گل مانندی به خود بگیرد.
- مرحله دوم: مقدار مشخصی آهک و سیمان به دوغاب اضافه می گردد و لازم است ساختار این مواد قبل از استفاده صاف و یکدست گردد.
- مرحله سوم: کل مجموعه دوغاب، سیمان و آهک با استفاده از یک میکسر بزرگ به طور کامل مخلوط می گردند تا یک ماده یکدست به دست آید.
- مرحله چهارم: ساخت بلوک هبلکس (AAC) به اضافه کردن پودر آلومینیوم به مخلوط و هوادهی آن اختصاص داده می شود که لازم است این پودر به طور یکنواخت در ساختار آن پخش شود.
- مرحله پنجم: مخلوط آماده شده توسط کارشناسان مجرب در این زمینه مورد آزمایش قرار می گیرد تا در صورت وجود هر گونه مشکل در مخلوط به دست آمده با تغییر نسبت ها و اضافه نمودن مواد جدید برطرف گردد.
- مرحله ششم: ساخت بلوک هبلکس (AAC) مخلوط آماده شده در داخل قالب های خاصی ریخت می شود که داخل آنها با مازوت پوشش داده شده است تا از چسبندگی مخلوط با سطح قالب جلوگیری شود. در نهایت و پس از خشک شدن مخلوط، قالب ها از هم جدا شده و بلوک هبلکس مورد نظر آماده استفاده خواهد بود.
دیوارچینی با بلوک هبلکس (AAC) را طبق این مراحل انجام دهید!
در این بخش قصد داریم به مراحل دیوارچینی با بلوک هبلکس بپردازیم که اجرای صحیح و اصولی این مراحل تأثیر زیادی بر کیفیت و دوام دیوار هبلکس دارد.
- مرحله اول: در مرحله اول دیوارچینی لازم است به شرایط آب و هوایی محل اجرای پروژه توجه شود تا فرایند دیوارچینی در شرایط مطلوب آب و هوایی و در دمای مناسب انجام شود.
- مرحله دوم: در مرحله دوم دیوارچینی لازم است بلوک هبلکس (AAC) خیس شود که این کار به نصب و اجرای هرچه بهتر آن کمک زیادی می کند.
- مرحله سوم: در مرحله سوم پس از آماده سازی بلوک ها فرایند دیوارچینی آغاز می گردد که اجرای دقیق و تراز رج اول این بلوک ها از اهمیت بالایی برخوردار است.
- مرحله چهارم: در مرحله چهارم نوبت به ریسمان کشی دیوار می رسد که این کار لازم است برای هر رج تکرار شود. سپس با استفاده از ابزارهای مخصوص مانند شاقول رج های دیوار پشت سر هم اجرا می گردند و برای اتصال مؤثر بلوک ها از ملات یا چسب بلوک هبلکس (AAC) استفاده می شود.
- مرحله پنجم: در نهایت و با اتمام فرایند دیوارچینی لوک ها و ملات باید از قرارگیری در دمای بسیار بالا و همچنین دمای بسیار پایین محافظت شوند.
دیوارچینی با بلوک هبلکس (AAC) به همراه ۳ نکته مهم
در فرایند دیوارچینی بلوک هبلکس (AAC) لازم است به سه نکته مهم و اساسی توجه شود که در این بخش به معرفی آنها می پردازیم.
نکته اول: ضرورت استفاده از دستکش های ضد آب وعینک محافظ در هنگام دیوارچینی با بلوک هبلکس
لزوم استفاده از دستکش ضد آب و عینک محافظ در کار با این بلوک ها بوده تا به دست ها و چشم فرد در حین فرایند دیوارچینی آسیبی وارد نشود. دستکش های ضد آب مانع از تماس ملات و سیمان با دست فرد شده و از ایجاد حساسیت در پوست و آسیب به آن جلوگیری می کند. همچنین استفاده از دستکش در کار با بلوک های هبلکس مانع از ایجاد هر گونه خراش در دست ها می شود. علاوه بر آن استفاده از عینک حفاظتی در حین فرایند دیوارچینی از برخورد اجسام تیز به چشم جلوگیری می کند.
نکته دوم: الزام در پوشش سطوح دیوارهای زیر زمینی با محلول ضد آب
در این زمینه لزوم پوشش سطوح با محلول ضد آب در دیوارهای زیر زمینی بوده که انجام این کار در مرحله پایه دیوارچینی مهم و ضروری خواهد بود.
نکته سوم: انتخاب بلوک هبلکس (AAC) متناسب با شرایط پروژه
در این باره نیز انتخاب بلوک هبلکس (AAC) مناسب با شرایط کاری بوده که هر کدام از آنها برای زمینه کاری خاصی طراحی شده اند. به عنوان مثال از بلوک های سبک معمولاً در طراحی دیوارهای غیر باربر استفاده می شود و از این بلوک ها نباید در کرسی چینی استفاده نمود. همچنین ضخامت و مقاومت بلوک های مورد استفاده در بخش های اصلی ساختمان با دیگر بخش ها متفاوت بوده و در بخش های اصلی سازه لازم است از بلوک های با ضخامت و مقاومت بالا استفاده شود.
مقایسه بلوک هبلکس (AAC) و بلوک سیمانی (بررسی مزایا و معایب آنها)
بلوک هبلکس و بلوک سیمانی از مصالح پرکاربرد در دیوارچینی بوده که به دلیل طراحی و ساختار خاصی که دارند تفاوت هایی نیز در آنها دیده می شود. اولین تفاوت این بلوک ها در وزن آنها بوده که بلوک های نوع هبلکس به دلیل ساختار متخلخلی که دارند از وزن کمتری در مقایسه با بلوک های سیمانی برخوردار هستند. همچنین بلوک های هبلکس به دلیل ساختار سبکی که دارند حمل و اجرای آنها در مقایسه با بلوک های سیمانی آسان تر است. تفاوت دیگر این بلوک ها در قالب بندی آنها بوده که نوع هبلکس این بلوک ها در مقایسه با نوع سیمانی از قالب بندی منظم تری برخوردار بوده و کیفیت ساخت بهتری دارند.
وزن پایین بلوک هبلکس (AAC) در مقایسه با بلوک سیمانی باعث کاهش بار مرده سازه در بخش دیوارچینی می شود. از دیگر تفاوت های این بلوک ها می توان به نیاز کم بلوک های هبلکس به ملات در فرایند دیوارچینی اشاره کرد. همچنین میزان جذب آب در بلوک های هبلکس به دلیل ساختار خاصی که دارند کمتر از بلوک های سیمانی است. علاوه بر آن بلوک هبلکس (AAC) خاصیت عایقی بیشتری نسبت به بلوک سیمانی دارد. لازم به ذکر است که هر چه وزن سازه کمتر باشد مقاومت آن در برابر زلزله بیشتر می شود بر همین اساس استفاده از بلوک هبلکس در طراحی سازه باعث افزایش مقاومت آن در برابر زلزله در مقایسه با بلوک سیمانی می شود.
بلوک هبلکس (AAC) با چه مشخصاتی و برای چه کاربردی مناسب است؟
از بلوک های هبلکس با توجه به ابعاد، ضخامت و ویژگی هایی که دارند در بخش های خاصی از سازه استفاده می شود که استفاده از آنها در بخش های نامربوط می تواند برای کل سازه خطرساز باشد. به عنوان مثال بلوک هبلکس (AAC) با ضخامت بالا و پایین طراحی می شود که مدل های با ضخامت بالا از مقاومت بالایی در برابر فشار و نیروهای وارده برخوردار هستند. به همین دلیل از این بلوک ها می توان در بخش های مهم سازه که بیشتر تحت تأثیر نیروها و بارهای وارده قرار می گیرند استفاده کرد. در طرف مقابل بلوک های هبلکس با ضخامت پایین به دلیل مقاومت کمتری که دارند برای اجرای دیوارهای غیر باربر مناسب هستند و از آنها می توان برای حصارکشی نیز استفاده کرد.
پیشنهاد برای مطالعه
انواع بلوک هبلکس (AAC) (بر اساس ابعاد، وزن و مشخصات فنی)
بلوک هبلکس از نظر ابعاد، وزن و مشخصات فنی در انواع مختلفی تولید می شود تا بتوان از آن در شرایط کاری مختلف استفاده کرد. این بلوک ها معمولاً با طول ۶۰ سانتیمتر طراحی می شوند و عرض آنها بسته به نیاز کاری می تواند ۸، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ سانتیمتر باشد. وزن بلوک های هبلکس نیز تا حد زیادی به ابعاد این مصالح بستگی دارد که باعث می شود از وزن متفاوتی برخوردار باشند. هر چه ابعاد بلوک هبلکس (AAC) بیشتر باشد از متریال بیشتری در ساخت آن استفاده می شود در نتیجه وزن بیشتری دارد.
به عنوان مثال وزن یک بلوک هبلکس یا عرض ۱۰ سانتیمتر در حدود ۷.۸ کیلوگرم بوده و بلوک های با عرض ۱۵ سانتیمتر حدودا ۱۱.۷ کیلوگرم وزن دارند. البته وزن های مذکور برای حالتی است که این بلوک ها خشک و عاری از رطوبت باشند. بلوک های هبلکس (AAC) معمولاً به صورت پالتی عرضه می شوند و مقدار هر پالت این بلوک ها بستگی به ابعاد و برند آنها دارد. برای نمونه یک پالت بلوک هبلکس (AAC) با سایز ۱۰ و از یک برند مشخص برابر ۱۴۴ عدد است که این مقدار می تواند برای دیگر بلوک های هبلکس یا سایز و برند دیگر متفاوت باشد.
بررسی عواملی که بر خواص بلوک هبلکس (AAC) تأثیر می گذارد
از جمله عواملی که می تواند بر خواص بلوک هبلکس تأثیرگذار باشد می توان به ابعاد بلوک، ضخامت بلوک و وزن آن اشاره کرد که در هنگام تهیه این بلوک ها لازم است مورد توجه قرار گیرند. ابعاد بلوک هبلکس (AAC) از جمله فاکتورهایی است که می تواند بر نحوه اجرای این بلوک ها تأثیرگذار باشد. معمولاً حمل و نقل و اجرای بلوک های با ابعاد بزرگ به دلیل حجم بالایی که دارند مشکل تر از بلوک های با ابعاد کوچک است. از طرف دیگر این بلوک ها به دلیل ابعاد بزرگی که دارند از قیمت بالایی نیز برخوردار هستند که همین موضوع نیز باعث بالا رفتن هزینه های پروژه می شود.
فاکتور دیگر در این زمینه ضخامت بلوک های هبلکس بوده که تأثیر زیادی بر مقاومت آنها در برابر فشار و بارهای عمودی دارد. هر چه ضخامت بلوک هبلکس (AAC) بیشتر باشد در برابر فشار مقاوم تر بوده و در نتیجه دوام و طول عمر بالاتری دارد. از طرف دیگر استفاده از بلوک های هبلکس با ضخامت بالا در طراحی بخش های مختلف سازه باعث بالا رفتن خاصیت عایق صوتی و حرارتی این بخش ها می شود. وزن بلوک هبلکس فاکتور دیگری است که می تواند بر خواص و نحوه اجرای آن تأثیرگذار باشد. جابجایی و اجرای بلوک های با وزن بالا مشکل تر از بلوک های سبک بوده و این مصالح از قیمت بالایی نیز برخوردار هستند.
۳ مزایای دیوارچینی با بلوک سبک هبلکس را بشناسید!
دیوارچینی با بلوک هبلکس (AAC) از مزایای بسیاری برخوردار بوده که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- به عنوان مزیت اول می توان به کاهش بار مرده دیوار و سازه به دلیل وزن پایین این بلوک ها در مقایسه با بلوک های معمولی اشاره کرد. از طرفی هر چه بار مرده سازه کمتر باشد مقاومت آن در برابر زلزله بیشتر خواهد بود.
- مزیت دوم دیوارچینی با بلوک هبلکس نصب سریع و آسان این بلوک ها بوده که باعث افزایش سرعت دیوارچینی در اجرای پروژه می شود. همچنین در کار با این بلوک ها نیازی به استفاده از نیروی انسانی با تعداد بالا نیست و همین امر نیز باعث کاهش دستمزدها و در نتیجه صرفه جویی در هزینه های اجرایی می گردد.
- مزیت سوم دیوارچینی با بلوک هبلکس (AAC) خاصیت عایقی این مصالح و مقامت بالای آنها در برابر تبادل هوا بوده که باعث افزایش خاصیت عایق حرارتی و صوتی دیوار می شوند.
انواع روش های مهار دیوارهای بلوک هبلکس طبق پیوست ۶ استاندارد ۲۸۰۰
طبق پیوست ششم استاندارد ۲۸۰۰ از دو روش وال پست منقطع و وال مش به دلیل طراحی و ساختار خاصی که دارند می توان در فرایند مهار دیوارهای هبلکس استفاده کرد که در این بخش به معرفی آنها خواهیم پرداخت.
- وال پست منقطع: وال پست منقطع یکی از روش های متداول مهارسازی بوده که از آن برای مهار دیوارهای میانی سازه که با عنوان میانقاب نیز شناخته می شوند استفاده می گردد. با استفاده از وال پست منقطع می توان دیوارهای غیرسازه ای و تیغه ها را در برابر بارهای و نیروهای وارده مهار کرد و مقاومت آنها را در برابر زلزله افزایش داد. در اجرای وال پست منقطع از نبشی و ناودانی منقطع استفاده می شود و نصب آنها می بایست بر اساس ضوابط و دستورالعمل های مندرج در آیین نامه های اجرایی صورت گیرد.
- وال مش: سیستم والمش از دیگر انواع وال پست بوده که نقش مهمی در مهارسازی دیوارهای غیرسازه ای دارد و می توان از آن در مهار سازی دیوارهای ساخته شده از بلوک هبلکس (AAC) نیز استفاده کرد. در سیستم وال مش از مش فایبرگلاس، پلاستر، نبشی و ناودانی جهت مهار دیوارهای غیرسازه ای و افزایش مقاومت آنها در برابر بارها و نیروهای وارده استفاده می شود. استفاده از این مصالح در اجرای سیستم وال مش ضمن کاهش بار مرده سازه و صرفه جویی در زمان و هزینه های اجرایی پروژه، باعث افزایش مقاومت دیوارها در برابر زلزله می گردد. همچنین سیستم وال مش ساده و آسان بوده و در اجرای آن نیازی به استفاده از نیروی متخصص و ماهر نیست.
کلام پایانی
بلوک هبلکس (AAC) از دسته بلوک های سبک و مقاوم بوده که به دلیل ویژگی ها و مزایایی که دارند به صورت گسترده در زمینه دیوارچینی مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین از این بلوک ها به دلیل خاصیت متخلخل و عایقی که دارند می توان به عنوان عایق صوت و حرارت در ساختمان استفاده کرد و مانع از تبادل صورت و انرژی بین محیط داخلی و خارجی ساختمان شد. بلوک هبلکس در ابعاد و ضخامت های مختلف در دسترس بوده که از آن می توان در بخش های مختلف سازه استفاده کرد.